Ne çok korkmuþtum seni ilk gördüðümde Yuvasýndan çýkacak bir çocuk kalbi gibi ürkek Saçlarýn daðýlmýþtý Yüzünde hep o telaþ hali Sanki kayýp gidecek gibi ellerinden En sevdiðin oyuncaðýn hayali
Ne çok sevmiþtim saçlarýný Sabahýn ilk rüzgarýnda titreyen güneþ Kaderin rengini düþürmüþtü Her bir dalgasýna
Sonra o malum öpücük Çýkýverdi karþýma Suskun bir þehrin sessizliði yýkýlmýþken üstüme Acýya durmuþken yüreðim Buruk bir hüzün tenhasýnda
Sen ne çok gülmüþtün o gün yüreðim patlayacak gibi olmuþtu Kaçamak bakýþlarýmý her yakaladýðýnda
Ellerim ellerine nasýlda kolay uzandý oysa Ve Ne kadar kolaydý kaybolmak gözlerinde bir anda
Hiç bir vakit öylesine varmadý akþama Hiçbir mekan böylesine kaybolmadý zamanda Ve zaman gelip vurdu faili meçhul ayrýlýðýn vaktini Meydanda kalan iki yaralý yürek unutmuþlar sevmeyi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.