YAZGI

Üstüme yapýþýr geçmiþin ahmaklýðý
Düþünse alýr beyninin havsalasý
Gücümse azalýr, giderek kaybederim hafýzamý
Hazýrlar hayat bana cehennemin aslýný
Yakýnmam asla Allah’a, meselemdir artýk haksýzlýk
Yazgýma hayýflanmam, denerim yazmayý
Alnýmda canlanýr bir gözün farklý bakýþý
Dayanýlmaz acýnýn özünde bir bebeðin haykýrýþlarý

Baþtan aðlayarak baþlamýþ yaþama
Saðlamsan, sýnasa da aldýrma
Kasma fazla, hýrslar zarar aslýma
Rahata alýþacak zamaným yok aslýnda
Sonuna kadar kovalar ardýmdan anlamsýzca
Ben daha fazla koþsam da yarýnlara
Apansýz aparkatlarý yýldýrmaz ama arlanmaz da

Anlayýþ arama, yaktý mý ýslanmaz kurak vahan
Tanýmaz mazlum falan, evi ocaðý yýkar
Þanýnsa kurtarmaz seni, topraða sokar
Sonunda ne olacak bilmem ama
Akýþý eline al ve kimseye býrakma
Senden baþkasý karýþamaz, dahil etmediðin anda
Kaderimin lanetleriyle baþ baþa, yaklaþýyorum sanki bir sonuca
Ruhumsa bir barhana, samanyolunda toz tanesi kadar
Der ki “Ne için var bu duygular,”
Der ki “Ne için var bu insanlar,“
Der ki “ Ne için var bu koskoca dünya”
Sanki yaþadýðým her þey rüya





Sosyal Medyada Paylaşın: