insan
yaz günü
serinlediði
gölgeye kavuþunca,
hele bir de
yüzüne
en lâzým cümleler
esince,
anlatýrken deðil de
soluklanýrken
anlaþýlýnca,
göðsüne taþýnan
yaz yaðmuru bulutlarý
altýnda,
bitiyormuþ susuzluðu...
hiç düþünmeden
elinin tersiyle siliyormuþ
alnýnýn kenarýndan akan
terli yorgunluðunu...
ely
21aðustos
Hâlden anlayan,
gölgesi koyu hayatlar, eksilmesin
yaþamlarýmýzdan...