SEVMENİN BEDELİ

Tecrübe tahtasý olur insan,
Hayatýn elinde.
Tebelleþ olur telli pullu acýlar göz boyayýp,
Hiç ummadýk anda.
Telef oluruz,
Sonra tefe koyarlar,
Kirli aðýzlara sakýz oluruz.
Tavþana kaç tazýya tut yaparlar,
Tasý taraðý toplar gideriz.
Taþa tutulmadan tarihe karýþýrýz,
Sevmenin bedeli pahalýya mal olur yüreðimize,
Aðýrlýðý omuzlarýmýzdadýr narý aþkýn …

Zindan kesildi, güneþi battý hayatýn,
Aslýnda vurdumduymaz kör Ayvaz olmak
Lazýmdý bu hayatta.
Výz gelip týrýs gitmeliydi her þey.
Kafaya takýp gönlü yormamak,
Doyasýya mutluluk naralarý atmak gerekirdi avaz avaz.
Buram buram mutluluklar dururken,
Tepeden týrnaða hüzne bürünüp,
Acýklý sözlerle barýþýk,
Günde üç öðün ilaç yerine,
Gözyaþý akýtmamalýydýk içimize.
Zaten gören olmayacak,
Bir duyan asla,
Gözyaþýmýzý silen mi zinhar olmayacaktý …

Giden gitsin,
Diyen desin,
Kanan kansýn,
Kalan kalsýn,
Kaçan kaçsýn,
Boþ ver sen aldýrma diyebilmeliydik.

Tencere tava, herkeste bir hava olsun be,
Olsun bakalým.
Tepince keçe, sivreltince külah olalým.
Yalana dolana inanmýþ gibi yapalým,
Ne olacak görelim bakalým?
Kara sevdadan yanalým,
Aþk celselerinde berat alýrýz,
Temize çýkarýz,
Teneþir paklamadan günün birinde.

Yüreðim götürmez bunlarý,
Yüreðim kan aðlar,
Uzun lafýn kýsasý,
Üç aþaðý beþ yukarý;
Tilki kurnazlýðý misali,
Zeytinyaðý gibi üste çýksýn,
Yüze gülüp arkadan kuyu kazanlar.

Tövbeler tövbesi,
Tozu dumana kattý efkarým.
Dertleri har vurup harman savuralým,
bir uman olursa bedavadan satalým.
Tuz biber ektin acýma,
Hayaller uçsuz bucaksýz,
Umurumda olmaz dünya,
Tepinen tepinsin.
Yufka yürekli, temiz kalpli insan bulmak zor.
Müsvedde , paçavra hain kalpler tutmuþ her yaný.
Uyku girmez gözlerime ,
Geceyi tesbih gibi çekerim teker teker.

Yedi iklim dört bucak,
Yedi denizin dýþarý attýðý,
Yek at yek mýzrak,
Yýlanýn kuyruðuna basan,
Arý kovanýna çomak sokan,
Yýldýzlara kement atan,
Þiirleri önüne seren,
Gönlüne ilaç olur,
Korkusuzca bir yol bulur, revan olur mertçe bilmez misin?

Orhan ÞENTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: