Her þeyi büyüleyen, þarabý besleyen, Ey Üzümün anasý, asma kütüðü, Tam bir sarmaþ, dolaþlýkla büklüm büküm boy at, Týrman Teos’lu Anakreon’un mermer taþýnýn baþýna, Ve sar, her yandan hafif yýðýlmýþ topraðýný mezarýnýn. * Niçin aðlayýp sýzlarsýn baba? Ölüm deðildir acý olan. Herkesin alýn yazýsý dolduðu an, Kimse üzülmesin ölüm denen sona. Ölümlüler içindir bu acý yazgý Çünkü bu amaçla verildik yaþama. * Ey sözcükler ve mezar kovuklarý Dile getirin kendisi için nice gözyaþý dökülmüþ Anekreon’u Belki biri duyar ve yaþatýr geçmiþ hatýratýmý. Ve önünde hafifçe gözyaþý döker bu sunaðýn anýsýna. Hasan Taþcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dumani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.