kırık saat ilahisi

þimdi karanlýðýnda uykuya yattýðým gök
mümin için doyumsuz kevseri kuþatan kök

mezar çiçeklerini görüyorum kabrimde
ruhum kanatlanýyor nurdan bir ibriþimde

sövülmüþ kutsalýmý seccadeye oturttum
vatansýz insanlarýn meskün olduðu yurttum

kanla yazýlmýþ yazgým bayraðýma dokunmuþ
kahraman ordumuza kor þiirler okunmuþ

yüzüme doðrultulmuþ namlulara sevdali
karþýdan geliyorsun bir gül kadar edali

tanýmýþým gurbette cehennem azabýný
kalbimi daðlayan ses akýttý kezzabýný

ben yurtsuz güvercinler korosunda bir keman
þimþekle yarýlan gök vermiyor aþka eman

sularýn çaðladýðý bir ýrmakta yýkandým
çöllerde muþtu diye seraplara inandým

þimdi hakikat için uykusunda bir þehrin
sabaha ulaþtýran rüyalar kadar derin
Sosyal Medyada Paylaşın: