Ay
Susuyorduk
Ayşenur Çiftçi

Susuyorduk




Susuyorduk karşılıklı
Birbirimize delice su/sarken
susmayı tercih ediyorduk
Sessizliğini ölçüyorduk belki de ilişkinin
Sabrını sınıyor nabzını tutuyorduk

Susuyorduk
öylesine kararlı susuyorduk ki
battaniye arasına bırakılmış bir not ile
cami avlusuna terk etmiştik sanki birbirimizi

’güzel sever, çok güzel sever.’

Susmayı seçmek bir plan işi değildi
planlı olamazdı
birbirine susamışken bu denli!

Ki
akıl işi de değildi, belli!
Hesapsız
gereksiz
ilk adımın ardına düşülmüş
birbirini takip eden adımlardı...

Atılan ilk adımla pişmanlık duyar bazen insan
geri dönemez ya
belki de gururundan!

Susuyordum
susuyordun
gereksizce susuyorduk
ve
zaman akıp gidiyordu.




Cami avlusu nemli ve soğuk
daha fazla bekletme beni emi!



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.