Gecenin karanlýðýnda pencerenin önünde durmuþuz
ellerim çenemde göðün derinliðinde gözlerimiz
seninse ellerin saçlarýnda
sokakta çocuk kahkahalarýna eþlik eden kardelen çiçeðinin kokusu
ben yalnýzca seni sevdim bilmiyorsun.
Saçlarýndan geceye yayýlan bir koku, doyamadýðým
elinin deðdiði her þeyi kutsuyorum
dilinden dökülen her cümleyi þiire döküyorum
aklý tutuluyor gecenin güzelliðine.
Iþýklar sönüyor sokaklarýn ayýn ýþýðý parlarken yüzünde
aklým kaçýp gidiyor tutamýyorum
kokun yayýlýrken uzayan sakallarýmý kaþýyorum
bir kadeh raký daha içiyorum sana, yalnýzca sana.
Sercan Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.