--- G Ö N Ü L -----

Hangi yola sapsam ,çöle çýkýyor
Mehtabýn gölgesi ,göle çýkýyor
Yüreðim azatsýz ,köle çýkýyor
Yýkýlýp kalasýn diz ,üstü gönül

Umudum çözüldü ,yanaklarýma
Hasretin saplandý ,þafaklarýma
Bir damla su olsan ,dudaklarýma
Yýklýp kalasýn ,söz üstü gönül

Boþ kadeh misali ,vurdun yerlere
Hem seni hem beni ,verdin ellere
Nasýlda düþürdün ,bizi dillere
Yýkýlýp kalasýn ,yüz üstü gönül

Ýçimde volkanlar ,yanar kudurur
Hayalin gözüme, gelmiþ oturur
Koparýp ömrümü ,kana batýrýr
Yýkýlýp kalasýn, köz üstü gönül

Býrak yýldýzlarý ,suda yansýnlar
Ak ruhuma ak ,seni ben sansýnlar
Kanýmý kadehte ,sana sunsunlar
Yýkýlýp kalasýn ,saz üstü gönül

Sýzý dinmez ki, kanar yüreðim
Sanýrsýn asýrlýk ,çýnar yüreðim
Çöllere düþmüþte, yanar yüreðim
Yýkýlýp kalasýn ,buz üstü gönül

Bu þehir isyanda ,her akþam üstü
Feryadta yüreðim ,bülbüller sustu
Seninle barýþtý ,hep bana küstü
Yýkýlýp kalasýn ,yaz üstü gönül


NÝLÜFER GÖKDEMÝR
(Antalya)


Sosyal Medyada Paylaşın: