CAHİL İKEN ALİM GEÇİNEN İNSAN
Durup dinlemeden atýlýr söze
Cahil iken alim geçinen insan...
Utanmayý bilmez gelsen göz göze
Cahil iken alim geçinen insan...
Merhametten yoksun, sevmeyi bilmez
Asar suratýný kimseye gülmez
Ýlime, irfana çaðýrsan gelmez
Cahil iken alim geçinen insan...
Asla çözüm üretemez soruna
Az gelse kazancý gider zoruna
Kötü örnek olur evlat, toruna
Cahil iken alim geçinen insan...
Burun sokar hemen girer devreye
Her þeye karýþýr bilirim diye
Sabah, akþam zarar verir çevreye
Cahil iken alim geçinen insan...
Razý olmaz asla düþen payýna
Haram katar ekmeðine, suyuna
Þeytan ile yatar koyun koyuna
Cahil iken alim geçinen insan...
Haddini bilmeden verir hep ayar
Yalaný, yanlýþý her gün kâr sayar
Bugün söz verdiyse yarýnda cayar
Cahil iken alim geçinen insan...
Hatice Olkuner
Üstatdan inciler
Cahil iken alim geçinen cahil
Kendini sanýyor, bilge ve ehil
Çirkindir güzele vermiyor meyil
Cahil iken alim geçinen insan..
__________Tahsin Þahin (Kul Seyyah)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.