Dönülmez maziye, býktým eyvahtan Her zerre titriyor, dilde ki ahtan Tek bir dileðim var, Yüce Allah’tan Sen benim dünyamý, nasýl yýktýysan Mevla’da dünyaný, öylece yýksýn...
Bedenim muzdarip, tutmaz dizimden Dudaklar kor oldu, her bir sözümden Aðlata aðlata, iki gözümden Sen kanlý yaþlarý, nasýl döktüysen Gözünden yaþlarýn, öylece aksýn...
Nere baksam utanç, karþýmda durur Öyle bir acý ki, ciðerden vurur Ne onur býraktýn, sen: ne de gurur Boynumu önüme, nasýl büktüysen Kader de boynunu, öylece büksün...
Günah dolu yolu, arsýzca tutup Tertemiz maziye, ihanet katýp Merhamet etmeden, içine atýp Sen beni korlarda, nasýl yaktýysan Kor ateþler seni, öylece yaksýn...
Çileyle kederle, doldurdun beni Derde parça parça , böldürdün beni Acýmadan vurdun, öldürdün beni Ruhumu bedenden, nasýl çektiysen Allah’ta canýný, öylece çeksin... Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN DOĞANAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.