Acar oðlan bir coþtu, naralarý savurdu
Gaf üstüne gaf yaptý, nice çamlar devirdi
Bir günde hiç durmadan, her yöne yüz çevirdi
Öyle bir kývýrdý ki, kývýrmaya doymadý
Yalakalar içinden, üç beþ þakþakçý tuttu
Þakþakçýlar yüzünden, sýrýtýp gülüþ yuttu
Akþam verdiði sözü, sabah oldu unuttu
Dansözlerle yarýþtý, kývrak figür koymadý
Padiþahým çok yaþa, yalakalar övdüler
Gittiði tüm köylerden, taþlayarak kovdular
Üstelik arkasýndan, ana avrat sövdüler
Kulaðýný týkadý, hiç birini duymadý
Her döðüþte yenildi, meydana geri çýktý
Yüzüne tükürdüler, þükredip göðe baktý
Ne ocaklar söndürdü, nice canlarý yaktý
Þeytan bile korktu da, bunu mürit saymadý
Gece gündüz dolaþtý, viran olmuþ baðlarda
Eline silah aldý, yol çevirdi daðlarda
Dünya hýzla deðiþti, kaldý eski çaðlarda
Ayaðýný diredi, inadýndan caymadý
Gözü hep fukaranýn, ekmeðinde aþýnda
Dolandý hep milletin, namusunun peþinde
Her sokaðýn ortasýnda, her köþenin baþýnda
Kazýk gibi durdu da, biraz öte kaymadý.
Erhan DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.