KORKUYORUM
Her acý baþka bir acýyý yaþatarak unutturur sevdiðim.
Karanlýðýn nedemek olduðunu bilerek
Bütün ýþýklarý söndüyorsun
O lalet olasý odada kendini infa ediyor
Sonra faili meçhul cinayet süsü veriyorsun
Canlý ceset olarak hayatý idam ediyorsun
Oysa ne gerek var
Bir gün nasýl olsa öleceksin.
Ve her biten hayatýn bir katili vardýr
Kendini kendi silahýnla vurma
Lütfen artýk kalk ayaða
Kanayan yaralarýna yarabandý yapýþtýr.
Kapattýðýn pencerini aç.
gökyüzünde kuþlar hala uçabiliyor.
Bilmelisin ki;
Aþký ayrýlýklar yaþatýr
Ve...
Bir insan ezbere bildigi hayatta kaç kez kaybolur
Ayný yolda kaç kez ölebilir.
Yine daðýtmýþýn bu odanýn hali ne
Aaa kaktüsün topraðý çok kurumuþ
Ne zamandýr su vermiyorsun ?
cam kenarýndaki kaktüs diyorum
Lütfen sular mýsýn ?
Bu gece yine adýný zikrettim bilmem kaç bin kez
Hani insan tanýr ya kokusunu
Nasýlsýn demeden bilir ya halini
Ve ben kayboluyorum uçsuz bucaksýzlýgýnda
Sanki zamansýzým
Yok oluyorum suskunlugumun içende
Keþke sana dokuna bilsem
Dizlerin olsam ayaða kalksam
Ayaklarýn olsam yürüye bilsem
Nefes olsam hayat olsam
Karanlýðýna ýþýk olsam
Pencerendeki perde olsam açýlsam
Olmuyor iþte istiyorsun ama olmuyor
Öldüm deyince ölünmüyor sevdiðim..
Lütfen..
Iþýklarý açar mýsýn?
Sen alýþkýn olabilirsin
Ama ben karanlýktan
KORKUYORUM....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.