tutunacak bir dalým yok sýrf bu sebeple eðilip yerde çürüyen dallarý toplamaya çalýþmama söverken belim küfürlerle kirlettiði tüm bedensel kuytularýmý düþününce S’üzülmekten daha rahatlatýcý bir teslimiyet yankýlanmýyor zihnimde
býrak kendini diyor bir ses kaçýnýlmaz olaný daha fazla erteleme
görüleni ve aslýnda içten içe bilip de sakladýðýmý tarif edecek pek bir cümlem yok ama hem þiddetle istememek eylemiyle yanýp tutuþurken hem de hiçbir þeye hayýr demeye takatim kalmayýp da evet der gibi yaptýðým tüm o zamanlar için zorla ele geçirilmiþ bir bedenin ýzdýrabýný tarif edecek yeni bir kelime lazým o lugatsal kalýn kitabýn içine
zira o lanetimsi “...” kelimeyi yazarsam þiire okumak dahi istemeyeceðim bir zýrvaya yataklýktan adam akýllý tokatlamam gerekecek kendimi üst üste
sonra yine o ses býrak bana numara yapma sen de benim gibi acýya aþýksýn kabul et diyecek iþte ve ben þu an bunu kaldýramam söverim en kalýnýndan önüme gelenin dinine ya da iþte neresine denk gelirse
þaþýrmaya gerek bile duyamýyorum artýk trajikomik duygu geçiþleri içindeyim hani kulaðýndan duvara çivilesem de tutmuyor hiçbir duygu içimde düþük yapmaya yeminli bir rahim gibi tersine çevirmeye çalýþýyor yüzyýllýk yaratýlýþý bedenim kendi çarpýk düzeninde
kabul rüzgara iþemek kadar yersiz bu isyansal hareket ama ah öyle bir inat var ki damarlarýmda kendi rüzgarsal isyansý sývýsýný içip yetmezmiþ gibi bir de bu duruma þükreden sahte bir özgüvenle gereksizce sýrýtýyorum aynadaki o aksiye
ve daha kötüsü
yetmeyecek bu saçmalýklar bana biliyorum ne aradýysam en aranmaz yerinde çoçukluðumun yaþý almýþ giderken engel olamayýp kendime kendi bokumdaki boncuklarý bulma peþine düþeceðim kendi düþlerimde
senden adam olmazdý zaten diyecek o ses bana ben de o ses yerine kendi beynimi ezeceðim kutsal bir mendeburlukla
iþte bu yüzden susuyorum iþte bu yüzden o meþhur nur yüzlü hemþiremin gölgesine sýðýnýp dudaklarýmýn önüne yine onun resmini dayayýp susmaný hatýrlatýyorum sana
uyandýrma be içimdeki öcüyü iþte bilmez misin çoluk çocuk demem önüme geleni altýna kaçýrtýrým sonra
tabii ki senden daha fazlasýný beklemek salaklýk olurdu diyecek oluyor o ses neyseki nur yüzlü hemþire yetiþip imdadýma en azýndan bir gereksizi susturuyor çýldýrmaya beþ adým kala
iyiyim iyiyim bakma sen iyi deðilim dediðime beþ adýmlýk daha zamaným var kim bilir daha ne boncuklar çýkarýrým ben o upuzun adýmsayar manyaklýkta
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.