Ruhumun derinliklerinde yaþýyor anýsý Yine bürünmüþ gökyüzü karanlýklara Akþamýn gölgesinde gezindim sensizliðin Loþ gecelerin ýþýðýnda yastayým Yaþamaktan korkuyorum Ýçimdeki ahengin serzeniþini döküyorum kaleme Kuru yapraðýn dalýndan kopup düþmesi gibi Yine düþüyorum ateþe.. Yaþadýðým hayatýn bir parçasý olsan da Masumiyetimi nerden bileceksin
Mavi gecelerin altýnda yatan Soðuk bir gölgeydin üstüme sinen Geceleri sendin içime sindiren.. Yine efkarlandýrdýn beni Unutmaya çalýþtýðýmda yenik düþtüm Her kadehde seni anlattým hayata.. Yine bir sonbahar akþamý Önümde bir kaðýt Yine o kalem anlatýyor seni kaðýda Kazýyor resmini kalbimin köþelerine Anahtarý sende olan Kalbinde esir kalmýþ bu bedenim.. Sükunetim yorgun suretim yakýn... Sana sarýlma özlemiyle... 🐋🐋🐋🐋
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.