Asuman

Sabah ettim, gözümü bir an bile kýrpmadým
Adýný söylemekten, beter oldum asuman
Saatler durdu yine, asla vakte varmadým
Þu yelkovan misali, dönüyorum asuman


Senin adýn geçince, kalbim hýzlý çarpýyor
Ruhum tenden geçiyor, can beni terkediyor
Yaþadýðým anýlar, hep aklýma geliyor
Ben sensiz buralarda, ölüyorum asuman


Bedenim inanýlmaz, imtihanlar veriyor
Izdýrap dolu günler, beni benden alýyor
Söyle þimdi halimi, acep kimler biliyor
Ateþböceði gibi, yanýyorum asuman


Her fýrsatta seni hiç, durmadan hep seyretsem
Bu sensiz köþelerde, yine seni beklesem
Þu çaresiz halimi, ne olurdu bir görsen
Elimde deðil inan, özlüyorum asuman


Tövbe etsem Allah’a, yalvarýp da yakarsam
Mecnun misali düþüp; yollara, sana varsam
Bu bendeki sevdayý, gönül teline sarsam
Sensiz bu hasret ile, çöllerdeyim asuman



ü.yaldýzlý
Sosyal Medyada Paylaşın: