GARANTİSİZ YAŞAM

Var mý ki,
Yarýnýn garantisi?
Bu kadar çaresiz iken ademoðlu...
Ölümün karþýsýnda þaþkýn insanoðlu
Bir kaç ay oldu ,
Hayri býrakýp gitti.
Dünya dertleri,
Onun gidiþiyle bitti,
Hayri’de...
Umurumda deðil yoksulluk,
Kýyafetimin modasý geçmiþ,
Arabam külüstürmüþ,
Caným bana küsmüþ...
Günü yaþamalýyým
Doyasýya
Girmeli kýzgýn güneþ
Kemiklerimin iliklerine
Sýcacýk yakmalý tenimi
Soframda domates, biber
Kel peynir ve haþlanmýþ patates
Çayým da var demlice
Yol verdim bu günden tezi yok
Kedere, acýya, gam ve tasaya
Covit gelmiþ dünyamýza
Sorgusuz sualsiz can almakta
Görüyorsa gözlerim
Gece karanlýðýnda yýldýzlarý
Sevgiyle doldur yüreðini
Cüzdaným boþ kalsa da
Çünkü, garantisiz bir yaþam
Aný güzel yaþa, saðlýðýný koru
Üzme, üzülme,
Sev sevebildiðince
Bu gün de yýkýldý yürek duvarým
On dört Mayýs iki bin yirmi bir
Hakký’mda býrakýp gidince
Anlýyor insan
Yaþamýn kýymetini
Üzmek, üzülmek, kalp yýkmak...
Deðer mi ki bunlarla uðraþmak?
Paraymýþ, pulmuþ, evmiþ, arsaymýþ
Hepsi de yeryüzünde tek kalmýþ
Var mý götüren bedeniyle oraya?
Sevgi býraktýk güzel anýlarla
Ömür tüketen yalancý Dünya’ya
Üç martta Ali’m gitti
Ondört mayýsta Hakký
Ýki haziranda Ömer
Ömürlerdeki güneþ zamansýz söner
Yaprak dökümü katar katar
Ömürlerde sonbahar
Sosyal Medyada Paylaşın: