Þimdi yine "býrakýn" desemde ’iþi ehline’, Söz hakkým yok, olsun, Bin þiir yeþerdiyse karanlýðýmdan korkup, Onlardaki aðýz dalaþý, hoyratlýk, Bendeki; üslûp. Gölgem bile inebilecekken daha derine, Aptallýk denizine girip serinlesinler, Hiçbir katkým yok, Olmasýn zaten, parayla oynayanlara, Yüzlerini pazarlayýp, karakterlerini satanlara, Kalem bile deðmemiþken ellerine, Basit sözcükleriyle, Zekadan yoksun vücutlarýný tatmin ede dursunlar, Aldanýþ havuzunda yüzsünler kirli melekleriyle, Ben kazýtýrken kurþuni parmaklarýyla, mýsralarý þeytanlara, Onlar, süzüle dursun fýrtýnamýn artýklarýyla!
Binsinler pahalý arabalara, Giysinler þatafatlý elbiseler, Kýskanmam, hak ettiklerini sandýklarý, bok çukurlarýný, Düþsem de tekerlekli sandalyeye, Veya kalksam da o asil duruþa, Þerefli fakirliðimin cebimdeki serinliði yeterli, Uslanmam, en aþaðýdan tokatlamaktan, Kahpelikleri, sahtelikleri.
Sivri dilimin büyük bir kýsmý, öz eleþtiriyle kýsýtlý, Alýn teriyle kuru bir ekmek, kâfi, Vicdanla insan, gösteriþsiz yüreðini ýslatsýn, ferahlatsýn, Azýnlýkta birileri, garibin, fukaranýn yüreðini ýsýtsýn, Köpek ordusu, aþüftelerini ýsýrsýn mamafih, Güdü kölelerine zor gelir, düþündürmesin, Kaþýndýrsýn onlarý her kelimem, her harfim! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.