KÜSKÜNÜM II.
Söyle, beni niye kimse anlamaz.
Dilimde sitem var, kulaðým duymaz.
Dikenli yollarým, zinhar varýlmaz.
Bir acayip iþe, bak yine düþtüm.
Her gün zehir yuttum, acý bölüþtüm.
Kula köle oldum, boynumda yafta.
Saniyeler suskun verimli hafta.
Ýdamlýk mahkumu, hemde ön safta.
Yýllar tuzak kurdu, kaydým ve düþtüm.
Izdýrap besledim, derdi bölüþtüm.
Çam aðacý, maruzatým dinlemez.
Halim arzederim, yaprak anlmaz.
Kalbim sancý tutar, bir karar kýlmaz.
Artýk ben bendeki, benimden düþtüm.
Börtü böcek ile zehir bölüþtüm.
Nerede makber, gül yüzlü mekan.
Yenildim, yoruldum, karetmez imkan.
Terk edip gittiler, can ile canan.
Kafa kütüðümden, kaydýmý düþtüm.
Yokluk sofrasýnda, ecel bölüþüm.
07.08.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.