Alev ayaklanýr kovar geceyi.
Titrer yýldýzlar alaçýk gökyüzü.
Siyaha sýr düþer, saklar niceyi.
Deniz üstü cihan, duman yeryüzü.
Gözlere yer etmiþ, pembesi alý.
Boynunu büküyor, aðacý- dalý.
Düþmezse buluttan yaðmuru seli.
Beklemez mi yürek, ýpýslak gözü.
Yanan her bir yerin közü yürekte.
Terleyen yüzlerin, özü yürekte
Her ölen canlýnýn yüzü yürekte
Gezinir yer eder, bir garip sýzý.
Dilden konuþanýn görüþü yalan.
Kanayan yarayý sarýþý yalan.
Ayaðý, adýmý, karýþý yalan.
Basireti baðlar, kaoslu pozu.
Onuncu gününde, yüzüncü turun.
Cehennem ateþi, sanki her yerin.
Bir aðacý dert edenleri görün.
Sahteymiþ sevgisi, sahteymiþ özü.
Ustasý kim ise fikrin tezgahýn.
Hedefi olmaz mý binlerce ahýn.
Bu mübarek günün, Cuma sabahýn.
Hürmetine solsun, o hain yüzü.
Ayaklansa özüm, kinim kahrýmdan.
Dolup taþsam Kýzýlýrmak nehrimden.
Birisi’yle uçsam Sultan þehrimden.
Yangýnlara konsam eritsem buzu.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.