Çak sevgi çivisini kalbim derinlerine Kaybolsun umutsuzluk dostum, sevgim hissimde Her küt küt atýþýnda tutunsun serinlerine Yakmasýn orman gibi, boðmasýn nefesimde
Þahadetim zannetsin dolup boþaldýkça kan Sanki gün aðarýrken görür gibi doðmuþ tan Barýþ güneþle aksýn ýrmaðým hevesimde Her pýrýltý hayatým aþkla nefes alsýn can
Ýleride var olsun çaðlayan ahengiyle Aklasýn tövbesiyle kulu apak rengiyle Göletinde toplansýn iman çalgý çengiyle Yakmasýn cennetimi neymiþ boþ vesvesemde
Yaþasýn insanlýðým yoktur kalbimde yalan Ay, dünyanýn uydusu olsun manyetik alan Çýkarsýz sanatçýdýr, dinle besteyi çalan Tir tir titresin tenim, olsun þükür sesimde
Þimþeðimse orkestra gök gürültüsü sürsün Doldursun her boþluðu, kabir üstünü dürsün Alýþtýysam dünyanýn neyine öyle hürsün Kafamda ne taþýrsa çürür artýk fesimde
Anýmý canlandýran bu küçük operasyon Þiirde sevgimin kör noktasýna verdi son Yazdýklarým tükendi yok deðiþtirecek ton Kalbim bekada gezer artýk biter dersimde
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.