Ýlim neyi bilmektir yaþanmýyorsa eðer Göz kör, kulaklar saðýr, dilde papaðan ise Her iþe besmeleyle baþlanmýyorsa eðer Günahla yaþar elbet þerde olaðan ise
Bilmek okumak mýdýr, var mý alim dinleyen Öðrenmeye dirense olurda hep inleyen Sonunda dertler sarar ah sesiyle çýnlayan Çarpmadýðý yer kalmaz özü çaðlayan ise
Ben bilirim der her dil, etrafýnda gürültü Ne duysa anlaþýlmaz, hisseder tek üzüntü Robot gibi dolaþýr, paslanýr örüntüsü Üstüne kayar toprak ölüm heyelan ise
Ben þer yolunu bilmem gül olurda açarým Tatlý dilimle, güler yüzümle nur saçarým Virüsten korkar gibi cahillerden kaçarým Ayetle konuþurum, bilmem hezeyan ise
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.