HALİÇ'İN SURLARI
“Ne çok sevmiþtim seni, hatýrlar mýsýn?
Aþiyan yollarýndan ses versem duyar mýsýn?”
Hey Ýstanbul,
Bürün karanlýklara!
Gönül düþtü, kara zindanlara.
Haliç’in surlarýný bir Fatih geçti.
Gönlümün fatihi dünyamý yýkýp geçti.
Ey Ýstanbul,
Uyuma bu gece.
Kýzma, darýlma ama
Gel diyelim Sadabada.
Sabaha var daha.
Hatýrlar mýsýn Nedim eðlenirdi buralarda?
Bir de Aþina vardý, Fikret’in evi ama.
Onlar eðlene dursun, gönlüme düðün
Kurulmadý daha.
Ýstanbul tut ellerimden,
Dünya zindan, vurur geceden.
Sýðmýyorum yüreðim bana kefen.
Hadi kalk gidelim Ýstanbul,
Sana da kalmadý payitaht.
Gece gibi karadýr, baht.
Gönlüme kurulmadý daha taht.
Ey yâr, Ýstanbul gibi olsan da
Haliç’e vurmam yollarýmý bir daha.
Haliç’in surlarýný bir Fatih geçti.
Gönlümün fatihi dünyamý yýkýp geçti.
M.S/2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.