Karanlýðýn gölgesinde gizlenen bir adam Bekler hep köþe baþýnda elinde çiçeklerle Öylesine bir bekleyiþ deðil bu aslýnda Gönül yarasý açýlan kapanmayan Titrek mum ýþýðýnda aþkýmý sunarken sana Bu aþký bitiren sesleri duymak ne fayda Ve ne tuhaf ne acý þey Kimi sevsem bana Düþman oluyor yada aldatip gidiyor Kime iyi olduysan da Haddinden fazla yüz istiyor Yada haddini aþýyor Bir de marifetmis gibi Anlatýp gülüyor Ýnkar ediyor Çünkü yaptýklarý yetmiyor Geçimsiz çalýmsýz yüreði sýzlamiyor Kime güveneyim umudu tükenmiþ Sevgi fedakârlýk dost ise yürek istermiþ Ne dostum oldu nede sevgilim Hepsi menfeat için yanýnda duruyormuþ Ýþleri görülene kadar Þu yaþa kadar ne uzadým nede kýsaldým Karakterim de hiç deðiþmedi Gerçeði gördüm yetti
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.