Aciz kaldým karþýnda sevdamý söze vurma,
Gölgene de razýyým benden uzakta durma,
Aþkýnla yanan közle yüreðimi kavurma,
Üzerimizde esen yoksa sam yelleri mi?
Yüreðim lime lime sensizliðe giderken,
Ýçimde ne var ne yok süpürdün gittin erken,
Duygu sokaklarýnda yürümek mukadderken,
Bir türlü uzanýp da tutmadýn ellerimi.
Koynumda yatan hasret yüzümde gözünden iz,
Toz duman ortasýnda yüreðim yine sensiz,
Aðlamak neye yarar duygularým bedensiz,
Nalân þimdi bülbüller koklamaz güllerimi.
Razý olur her þeye seven gönül kin tutmaz,
Mecnuna Leyla gerek teselliler avutmaz,
Uzaktan esen yeller ciðerimi soðutmaz,
Iztýrap çöllerinde kaybettim dillerimi.
Lal olmuþ dudaklarýn habercisi firakýn,
Hüzünlerin dalgasý baðrýmda akýn akýn,
Yeter artýk ne olur bencilliði býrakýn,
Senden baþka kim sorar periþan hallerimi.
Dokunsun da gözlerin gönlümde aðrým dinsin,
Hiçbir tabip kar etmez benim ilacým sensin,
Em olmadýn yarama biliyorum kefensin,
Hep kursaðýmda koydun senli hayallerimi.
Ümit Zeki SOYUDURU