Hayatýn düzenli devam ediyor sandýðýn bir zamanda Ansýzýn yanan kýrmýzý ýþýk gibi Hayatýnda herþey duruverir Ne olduðunu anlayamaya çalýþýrsýn Ýlk baþta ismini koyamazsýn Sonrasýnda içini bir þey hafif hafif yakar Bu Acý bir vedadýr
Sana tanýdýk ve iyi olan herkes düþman kesilir Bir anlam veremezsin Sanki onca yaþananlar yaþanmamýþ Onca söylenen sözler söylenmemiþ Iþýklarýn açýk ama Karanlýðýn içinde kalýverirsin Çýkýþ yolu bulamadýðýn Bu Acý bir vedadýr
Artýk kalanlar Gördükçe onu hatýrlatýr Ýçini acýtýr seni aðlatýr Gözyaþýný silmeyi öðrenirsin Birgün gelir diye Saklama alýþkanlýðýn artar Yavaþ yavaþ herþeye alýþmayý öðrenirsin Yokluðunu onun en sevdiði þeyle doldurmaya çalýþýr Kendini kandýrmayý öðrenirsin Gelmeyeceðini bile bile Beklemeyi öðrenirsin Baþýna neyin geldiðini anlarsýn Bu Acý bir vedadýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.