MUSALLA TAŞI

Kimsesizliði yatýrýyorum boylu boyunca
gözlerim tavanda
soðuk griy çarpýyor parmak uçlarýma
baglamayýn diyor baþ ucumdaki ben
rahat býrakýn musalla taþýmda
sahi neden kimliksizim burada
nerede mis kokan çiçeklerim
nerede kendi sesim
heeey
sen
yabancý
ne zorun var benle
býraksana yakamý
neden üþüyor bedenim
Annem nerede en iyi o yýkar ruhumu
özelmlerimi saçlarýma takan babam
neden yok burda
buram buram hasretim sana
neden yoksunki sevdiðim
sol yaným kayýp sanki
bulamuyorum seni
þimdi örtüyorsunuz yüzümü
ben sevmemki karanlýkta uyumayý
açýn ýþýklarý çekin perdeleri
güne merhaba demeliyim
kucaklamalýyým sevdiklerimi (sevmediklerimide)
hoþ çok yaralar açsalarda ruhumda
onlarýda affetmeliyim
bu bir vedaysa ah etmemeliyim kimseye
hüzün denizinde yüzdürselerde
acýmadý yüreðim üzülmeyin demeliyim
hoþ kalmalýlar geride
rahat uyumalýlar
beni de rahat býrakmalýlar kimsesizliðimle
þimdi omuzlarda taþýnma sýrasýmý
durun yahu daha bitmedi son nefesim
dahasý var renklerin
maviden alacaklý gözlerim
yeþile doymadý yüreðim
güneþe sevdalý bedenim
onca kalabalýkda neden duyulmazki sesim
durun diyorum
örtmeyin geceyi üzerime
doldurmayýn karanlýðý gözlerime
rüyasý bile acý verdi yüreģime...
Sosyal Medyada Paylaşın: