YAĞMUR

yine aklým ardýmda kalarak gidiyorum,
gözümde gözyaþlarým donmuþ kalmýþ olarak,
çocukça hýçkýrarak.
duygularýmý bastýrarak,
gidiyorum, telaþlar içinde haykýrarak.
eller erdi muradýna,
biz çýkamadýk kerevetine.

her þey hükümden düþmüþ, unutulmuþ.
su akmýþ yataðýný bulmuþ,
ta þurama hasretin kurulmuþ.
bildiðin gibi deðil,
kesilecek gibi nefesim.

her yer gece olsa da,
yine sabah olacak.
renkler geriye gelecek.
sellercesine taze duygular,
küheylan gibi kükreyecek bir gün ...

saatin bilmem kaçý,
baþýboþ, yalnýzým.
yaðan yaðmurla ýslanýyor üstüm baþým,
kor gibi hatýralarýn düþtüðü gönlüme,
karýþýyor inci gibi gözyaþým.
ne yapalým be kýsmet deðilmiþ,
boþ ver üzme, yorma yüreðini.
akacak kan damarda durmaz.
eller erdi muradýna,
biz çýkamadýk kerevetine.

Orhan ÞENTÜRK




Sosyal Medyada Paylaşın: