Ýhtiras düþkünlüðü bir saplantý,
Benliðime hançer gibi saplandý,
Sanki tüm bedenime kara bulutlar sardý,
Gözlerim buðulandý, vicdaným karardý;
Düþünemez akledemez kala kaldým,
Arzularýmýn kölesi tutsaðý esiri oldum,
Nefsime teslimim zevki sefalara daldým,
Geçici lezzetler uðruna Ahretimi yaktým;
Nereden geliyor ki,
Böylesine düþünceler,
Kendime kendime söyleniyorum,
Vesveseler mi?
Beni bu hallere düþüren,
Yoksa ben þeytanlardan
Daha da mý fena’yým,
Yine Kendime soruyorum?
Ben insanmýyým þeytanmýyým,
Nasýl bir duygular ki bunlar,
Beni benden alýp baþkasý yapan,
Aklýmý ise gece gibi karartan,
Bataklýðýnýn içine çektikçe çeken,
Gösterime giriyor iþte o sahneler,
Girdap gibi döndürüyor baþýmý,
Çepeçervelemiþcesine tüm bedenimi,
Bir anlýk lezzet içinimdir ki bu savaþým,
Sonu gelmeyecek bu arzularýmýn anladým,
Beni Yakarsa bunlar yakacak,
Kalbimdeki fenalýklarým fesatlýklarým,
Ýþte bunlardýr,benim büyük Sýnavým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.