BACA
Bir garip evine, bir baca olsam,
Savrulsa dumaným, göklere doðru.
Bir öksüz, bir yetim, kalbine dolsam,
Damla olup yaðsam, köklere doðru.
Nerde garip görsem, bakar aðlarým,
Tarumar saçlarý, okþar baðlarým,
Bir çare diyerek, coþar çaðlarým,
Garibin kaderi, yeklere doðru.
Her zaman ekmeði, çöplere atan,
Kebabý sofrada, resmedip yutan,
“Komþusu aç iken, kendi tok yatan”
Bir sözüm varsa toklara doðru.
Devrik aðaç gibi, yüreði göçük,
Kirlenmiþ elleri, dudaðý uçuk,
Aðarmýþ saçlarý, zaten hep açýk,
Garibin kaderi, yoklara doðru.
Özbekoðlu üzgün, nedendir böyle,
Bir baca tütmezse, sebebin söyle,
Bir lokma ekmeði, gariple payla,
Geriver sineni, oklara doðru
02.04.2021 KONYA
Düzenleme: 17.05.2024
Durmuþ Ali Özbek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.