Yaðmurlu bir günde ölürsem, Sakýn aðlamayýn mezarýmýn baþýnda.
Yaðan her yaðmur damlasý, Gözyaþý olup düþer mezarýma.
Yaðmurlu bir günde ölürsem, Toprak mezarýmýn yamacýný çakýl taþlarýyla süsleyin. Ve bir gün düðün havasýna büründürün mabedimi. Öylesine büyük kahkahalar atýn ki, yüreðimin derinliklerinde çýnlayan o çýlgýn sesini bastýrýn. Ve ben bir gün ölürsem! Baþýmýn ucuna Kadife çiçeðini dikin...
Gelin, hep gelin! Sulayýn, hep sulayýn ki ! Hiç solmasýn, sevdiðimin tenini andýran Kadife çiçeðim. Topraðýmla bütünleþsin, Gelsin kökleri cansýz tenime deðisin. Týpký Kadife tenli olan sevdiðimin teni gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ruken sterk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.