Ne vakit bir boþluða düþsem Ýlk sen gelirsin aklýma Gözlerim buðuludur o vakitler, ya ellerim? Elinden elma þekeri alýnan çocuk gibi hüzünlü Ve soðuk, kimsesiz... Neden sensiz soðuk ellerim, Ýçimdeki bu hüzün neden? Sen yoksun... Yokluðunun katran karasý gecelerinde Gözyaþlarým eþliðinde þiirler yazýyorum sana Dilimin ucunda sen, Kalemimin ucunda yine sen Gel artýk Gözyaþlarým sel olmadan gel Tut ellerimden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SİBEL GÜNDÜZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.