Yaðmur... Alýr götürür beni senli günlere Yeþile çalan gözlerine, Masum gülüþlerine, Anlatamadýðým, Adýný bir türlü koyamadýðým derinliklere Ama hep huzur, çokça mutluluktur yaðmur Gökkuþaðýnýn yedi renginde Seni aramaktýr Her renginde baþka bir sen, hep sen... Kara bulutlar ardýndan gelse de Aydýnlýktýr sonu Senin hüzün dolu gözlerinden sonra Iþýk saçan, yeþile çalan gözlerin gibi Bazen derin, bazen ýssýz Ama asla ulaþýlmaz deðil Umut dolu, yaþamak dolu, tazelik dolu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SİBEL GÜNDÜZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.