Yüreði güzel insanlar var, Hala bu dünyada.. Özü, sözü bir olan, Merhametin ne olduðunu bilen Bunca zalime raðmen, Hala direnen gönlü saf insanlar, Yitiriyordum tam da umudumu.. Öylesine býkmýþtým ki, Saðým da, solum da gördüklerimden, Bunca riyanýn içinde, Sýðýndýðým yalnýzlýðýmdan, Bir el çýkarýp aldý beni.. Kaçma dercesine, Korkama dercesine.. Umudunu kesme dercesine, Karanlýðýn dipsiz kuyusuna, Düþerken, içimin iyiliðe olan inancý.. Hatýrlattý bana iþte, Bu dünyada hala , Iyi insanlarýn da olduðunu.. Þiir: Gönül Cesli
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.