FETHİYE
Yeþil daðlar Akdeniz’e yaslanmýþ.
Eþsizdir senin deðerin Fethiye.
Ve Ege’yi Akdeniz’e baðlamýþ.
Altýn bir kolyedir yerin Fethiye.
Günnücek’te, Katrancý koyunda.
Tekneler dizilir sahil boyunda.
Bir gün Saklýkent’te bir gün düðünde.
Gecelerin ne de serin Fethiye.
Daðlar aþýp, Ölüdeniz görmeli.
Belceðiz’de gün denize girmeli.
Kayaköy’de saç böreðin yemeli.
Koylarýn sanki balerin; Fethiye.
Fethiye; senle olmak vardý þimdi.
Göcek’te yatý kalmak vardý þimdi.
Maviye doðru, uçmak vardý þimdi.
Mavi ve yeþil eserin Fethiye.
Sakinî daldýn ki; hoþ hayallere.
Fethiye, taht kurmuþ ki; gönüllere
Gittin; Fethiye’li güzel günlere.
Hasret biter Allah Kerim Fethiye.
Sakin KARAKAÞ
Haziran 1999
O S M A N C I K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.