YOKLUK GÜNCELERİ

hücreleri istila edilmiþ bir geleceðin ortasýnda
yitik gün kokusunu tarýyor gözlerim
alazlanmýþ acýlarýn içinde sessiz bir gök
ç-aðlýyor ruhumun kurak nehirleri


pimi çekilmiþ yaþamýn kýyýsýnda
takatsiz hallerime b-akýp gülüyor zaman
unuttum desem de - inanma yalan yâr
ara ara gelip geçiyorsun
sessizce gönlümden

büyüyor
içimde vedasý bol hýçkýrýk aðacý
özledikçe kemik kýran acýlarýn senfonisi
aðlýyor tüneksiz yürek kuþu


ýssýz yol boylarýnýn þarkýsý yalnýzlýk
dokunuyor þehrin karanlýk yüzüne
uçuþuyor yarasalar can sýkýntýsýnda
savruluyor güz rüzgâzlarý
dökülüyor hüzün yapraklarý
sükut akþamlarýnda

kaç kulaç hasret
ayrýlýk kaç boðum bilmem
mühürlendim göz kapaklarýna
encamý kopuk yýllarda
silme adýmý

razýyým kalp hapsine
tak kelepçelerimi yâr

yaz gecelerinde buram buram
melisa kokusu…



ayþe uçar
16 07 2021

Sosyal Medyada Paylaşın:

flycan57 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KARANFİLDEN TEKERLEMELER YEŞİM TAŞLARI SAYA GÜVERCİNLERİ SİTEMKÂR *** EY YAR *** SON RİCA YOLCU YOLUNDA ARTIK DOST DİYE SIĞINMAM KİMSEYE AYLARDAN KASIM BEKLİYORUM GELECEKSİN