Şu Alemde
Geziyoruz þu alemde,
Her birimiz baþka bir dertle
Kimi diyor ki,
erdi baþým göðe!
Kimisi de dayanmýþ
Seyrediyor dünyayý bir direðe
Kimi yürüyor,
Sarýlmýþ bir ipeðe,
Sanýyor ki, tek benim
Bu yeryüzün de,
Etraf sessiz, içimiz acý dolu
Seyrediyoruz kendimizi
Kendi içimizde …
Ne can kaldý, ne de canan
Göçtü gitti herkes ebediyete …
Ne bir coþku kaldý
Ne de umut içimizde
Geziyoruz þu alemde
Sýrtýmýzda pahalý libaslar,
Ýçimiz bu libarlar içinde
Kan aðlar,
Güze kalmýyor dökülüyor yapraklar,
Dolu; týka basa yediðimiz tabaklar,
Bardakta demli çaylar …
Bir de porselenden çaydanlýklar,
Ama Afrika, Honduras,
Kan aðlar açlýk ve yoksulluktan Madagaskar!
Geziyoruz þu alemde insanýz diye
Büyük kentlerin lüks semtlerinde
Çekmeceler ilaç dolu
Ilaç sanayisi öldürüyor bizi
Ecelle ölüm yerine
Kanser kol geziyor toplum içinde
Hükmediyor ölümlerin büyük bölümüne
Bilim ise girmiþ kapitalizmin hizmetine
Böl, parçala, yönet zihniyetiyle
Acý çekiyoruz çaresiz bir duyarlýlýk içinde
Sevgisizce ….
Sevin, sayýn, hoþgörün
Sürçi lisan eylediysem beni gönlünüzde
Hasan Hüseyince - 08.07.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.