ANADOLU IV

Aþkýn yaþar büyür gün gün özümde
Safranbolu ve Bartýn’ý dolaþtým
Amasra, Çakraz tüterken gözümde
Ereðli yolundan Akçakoca’ya ulaþtým.
Kartalkaya’da Bozkurtlar uluyordu.
Sesler taa Gölcük’ten duyuluyordu
Karasu kuzeyde ufkun çarþaf gibiydi 
Balýkçýlarla yoldaþ oldum.
Uçsuz bucaksýz deniz masmaviydi.

***

Ayaþta dut yedim ayaküstü.
Yýllarca yolum düþsün istedim
Biliyorum Nallýhan bana küstü.
Ahh o güzelim beldeye bir varabilsem.
Tapduk’un kapýsýna týk týk vurabilsem
Beypazarý’nda havuç topladým ýrgatlar ile
Alperenler gibi yollara düþtüm
Hz. Akþemseddin için yola koyuldum bile
Daðlarda kuþlar Anadolu Anadolu diye uçuyordu.
Ve Göynük’ ün kalbinde bir Ak Þeyh uyuyordu.
Hazretleri Ýstanbul’un fethini anlattý bana
Sohbeti bir su gibiydi içtim kana kana
Osmancýk medresesinden bir selam getirdim.
Ve hasreti Hacý Bayram Veli ile bitirdim.

****

Arifiye’ye doðru uzanmýþ uçsuz ve bucaksýz
Sanki bir þiir gibiydi Pamukova’nýn düzü
Anadolu ateþi yanar ve bir ümittir her közü
Akyazý ovasýnda Sakarya kývrým kývrým akýyordu.
Karapürçek’te þafak sökerken Kadýnlar tütün kýrýyordu
Anadolu aþkým yine bereket sunuyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın: