Suskun yüreðim bu gece Uzun bir yolculuk biter mi Paslý demir raylar üstünde Farklý vagonlarda ayný yöne gidiyoruz Ýster kader, ister þans deyin Herkes ayný yolun sonunda, bir nokta da Karanlik geceler bile Dönüyor birer birer gündüze Her gün kavuþur aydýnlýða Her gidiþ acýdýr Ama, her ayrýlýk veda deðildir Çare yoktur dönüþü olmayan gitmelere Yine de her gidiþleri ayrýlýktan saymayýn Vardýr dönüþleri Hasret saatine eklenir zamanlar
Yine hava karardý, sardý hüzün Kaybolduðum þehrin sokaklarýnda Sitemkar yüreðim ucuzluk tezgahlarýnda Son kýrýk tanelerini tutuyorum umutlarýmýn Sert rüzgarlar kokunu savuruyor tenimden Renkli gözlerin idam sehpasýnda Son savunmamý döküyorum yüreðimden Unuttuðum þehrin gündüzlerini arýyorum Sokak lambalarýnda Her ayrýlýk veda deðildir Buselerinin izi hala dudaklarýmda Köþeye sýkýþsa da sevgilerim Deðeri her zaman var gönlümde 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.