sesi bir yaz günü koyu kuytu ormanýn
en gölgelik yerinden çalýntý yaprak hýþýrtýsý
sözü baþ ucumda en sevdiðim romanýn
en doðduðum yerinden alýntý varak yaldýzlýsý
-I-
adam
anlatýrken hayatýný daha baþýndan diyor ki;
"... iþte o gün o’nu da býraktým.
taþlarýmý da."
.....
heyy bakýþý katar katar hatýrat
sýra daðlar kadar meskûn yâr!
sana hem kavi hem kallavi
sana hiç edilmemiþ bileyli yemin
kimsenin aklýna serilmemiþ
renk renk iplik iplik el yapýmý bir ahdým
bir de senin için gizli bahçemde ekilmiþ
günden güne boy atan
tozpembe bir bahtým var!
gayrý ruh tenden
alýr da baþýný gider mi bilmem
ten hâlâ böyle misk kokar mý
-sana varana dek billahi silmem!-
tut ki herþey yerli yerinde
sen orada durur musun kurumamýþsan
kalýr mý sesinde o kuytuluk o billur huzur
sözün hâlâ anamýn iki þefkatli eli
iki þeftali aðacý -ki artýk ham deðil bal-
ki biri neredeyse ötekisi onun tam dibi
ayrýlýk yok gayrýlýk yok bitmiþ gitmiþ sanrý falan
tanrý tamam demiþ bundan ötesi yalan!
ah bilmem ki alýr mý kýrýlsa da aþkýn kolu
içinde kalýr mý þu çaresizliðimin yen’i
yepyeni pýrýl pýrýl ve saf bir gün
doðar mý daðlarýnýn ardýnda sâf sâf
-doðar zira doðuncaya kadar ölmem!-
.....
-II-
kadýn
anlatýrken hayatýný vaha içinden diyor ki;
"... iþte bir gün o’nu da býrakacaðým
yaþlarýmý da."
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.