YOKSUN!!!
youtu.be/tVENwMcXlg8
Kömür karasý bir güne uyandý yine düþlerim...
VE baþucumda mahpus...
HÝÇ liðine emanet özlemin...
Alýyorum veriyorum,
Sabaha dek içimde seni...
VE en ücra köþelerde saklýyorum kalbini...
Neden sonra umuda açýyorum gözlerimi...
Yeni doðmuþ bebek misali...
HAYAT ÇOK ACIMASIZMIÞ...
Sevmedim dünyayý...
Bilemezdim ki!..
Kýsa bir sükutun akabinde..
Durma diyorum...
PES ETME...
Dene...
Uzatýyorum ellerimi...
Tut diye...
Bebek misali...
Umut timsali...
Parmak uçlarým buz gibi...
Yoksun...
Sesin yankýlanýyor...
Beynimin karanlýk koridorlarýnda...
Kimsecikler yok orada!
Sen ve ben varýz yalnýzca...
Bir de akþamdan DEMlenmiþ düþlerim...
VE sýralanýyor ardý ardýna...
Beni bana anlatan devrik cümlelerin...
Kýsýk bir sevdanýn sedasý gibi sesin...
Ahenkle dans eden kelimelerin...
TRT radyosunda spiker misali...
Huzur diyorum,iþte bu...
Þevkatinde kaybolurken ben...
Gel...diyorsun buðulu bakýþlarýnla...
Kollarýn sonsuzluða kadar açýk...
Koþuyorum düþe kalka...
ÖLENE DEK!!!
Saçlarým savruluyor,umrumda mý?
Artýk mahrem deðiliz,biliyorum...
Nefesine iz sürüyorum...
Düþe kalka...
AMA ACI BU DEÐÝL BÝLÝYORUM...
Kadýnýn olmak var ucunda...
Geliyorum!!!
Candan öte can gibi...
Taze kan gibi...
Vaveylâ koparan küheylân gibi...
Çok yaklaþtým, duyuyorum...
Uzatýyorum ellerimi...
Parmak uçlarým buz gibi...
VE SEN...
YÝNE YOKSUN!!!
(10.04.2019)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.