Karanlýðýn mesken tuttuðu Ýstanbulun arka sokaklarýnda Bir gizemli kadýn Henüz adýný bilmediðim Bir kývýlcýmdan ibaretsin Yanacaðýmý bile bile Aldým seni içime yangýn yarattým Kýrlarda koþmak Saðanak yaðmurlarda ýslanmak istiyorum
Buhar olup kaybolma gizemli kadýn Yorgun akþamlarda yoldaþým ol Ýçimde fýrtýnalar koparan güzel Yazýn da kýþýn da ben olayým Ela gözlerinden süzülüp inen Ýki damla gözyaþýn olayým
Uykusuz gecenin sonbaharýnda Yine bir hayýrsýza aktý yüreðim Hey gizemli kadýn Sen yak beni kül et istersen Ben doðarým küllerimden Ýçimdeki þimþek çakýyor sana Mavi gölde yavru geyik misali Düþümdeki bebek gibi Eriþilmez dað gibisin önümde 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.