En Asil Sızı!
Canýmsýn, cananým; can yoldaþýmsýn;
Cefaný çekmeyi sefa bilmiþim.
Özümden meftunum, gönül aþýmsýn;
Bela senden ise, þifa bilmiþim...
Beni terk ediþin yakýlýþýmdýr;
Her zerrem peþinden infilak eder...
"Elveda" deyiþin, yýkýlýþýmdýr!
Kölene reva mý böyle bir keder?
Ne vakit bahtýma gülüverirsen;
Kalbimde çiçekler gülüþecekler...
Ruhuma solmayan gülü verirsen;
Melekler sevgimi bölüþecekler...
Periþan haldeyim yok mu þefkatin?
Mýhlanmýþ gözlerim, ardýn sýra yar!
Kor sinem sadece aþkýnla metin;
Yar, yüreðimi yar; baþka yar mý var?
Kavur sýzým kavur; yak asýlsýzý!
Tutuþsun hicraným, delsin baðrýmý.
Aþkýndýr sinemde en asil sýzý!
Temennim duymandýr gönül çaðrýmý…
Murat CANBOLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.