Zamandan Mülhem

Zamandan Mülhem

zaman herkes için ayný derin bir deniz
sýrtýnda taþýdýðý her can kendine. ram
halinden memnun sanki. diken yarasý
gözlerini kýsan için gönlünde gömülü
karanlýðýn eliyle maktul baþýný okþayan

yenilgiye eren insan. kavi görgü tanýðý
yollara vurulup inkýtaa uðrar da elbet
yeni istasyon yeni kavuþmalara gebedir
ki zaman bütün kuytularý boþaltacaktýr
ah bir bilse müdavimlerin boþa çýktýðýný

nasýl bir haddehane ki gerisin geri döngü
sanki bir deðirmen öðütüyor çarklarýyla
can iptilasý bir anlamda ayakta tutuyor gibi
musiki ayný, uvertür kulaklarda. cýzýrtýsýyla
yolun da duruyor an, mania tökezliðiyle

bu günde paleolitik çaðýn insaný hep ayný
benzer açlýk ve susuzluðunu düþünecek
birer acý göðsünde gözyaþý yine görülecek
giriþ sekansýnda bedel. elem burgacýyla
ödenecek zaman ayný uykuya gömülüp

hoy günü gibi derya da gemiler salýnacak
ibretamiz carpe diem, son ucu dokunaklý
yoldaþlýðý refik. künhüne vakýf masivanýn
týmar edecek ölüm elbet sonuç ne olacak
zamanda soluklanýp biraz temaþa su/sat

ellerini uzat yüreðinden gül sarkýt biraz
öldüremez hiç kimse seni sen doðmadan
paslý heves, hýrsmýþ, çabaymýþ ne çýkar
israfil’in suruyla, yunus’un sabrýyla sarýl
yaþamak denen zamanýn dünya telaþýna

Ýlkay COÞKUN
07.07.2021

Þehir Defteri dergisi
Sayý 7, Güz 2021
Sosyal Medyada Paylaşın: