Kayıp Güz Düşleri
Kayýp Güz Düþleri
eylül bulutu içer, sýcak beyaz tenini
açar narenciye gözesinde dallarýn
tokmaklý kapýlar önünde hazan iklimler
biriktir yapraklarýný, elvan tomurcuklarýn döl tutar
kar yaðdýrýr, kül rengi dudaklarýndan inciler
gecede kurulur, mili kaymýþ sulusepken düþlerin
oðul vermez çýplaklýðý, koynuna dost topraðýn
süt kokar, iksiri damýtýlmýþ melez zaman
yürür, susuz çöl arklarýnda dolu fýçýlar
hapseder sevda mahzeninde, deli akan kanlarý
harmanýnda devleþir, yoðrulduðum yalnýzlýk
çare olmaz sarmalayýþýn, karganýn aðzýndayken ceviz
ezberim bozulur, aklýmda yol alýrken gördüklerim
kararýr toprakta baharýn, aðlayarak kükre yüzüme
çek içine yalancý ayazlarý, zemheri burada deðil
hey gözüm güz mevsimi sanrýlarý biriktirme baþýma
sorgusuz saplanýr yüreðime, aþkýn kör temreni
tane vermeyen darý kadar, aldatmadým ki seni
nasýl olsa gözlerimi öper ay, mehtabýnda serinlerken rüzgâr
yellendirir kayýp deðirmenlerimi, dönerek beynimde kýrk y â r.
Ýlkay Coþkun
28.08.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.