Hiç düþünmedin,hiç dinlemedin beni Çekip gittin... Bir peri masalýyla baþbaþa býraktýn beni Baþý hüsran sonu hüsran Yýllar sonra anladým ki! Ben yaþamýþým seni ... Biliyormusun sen aslýnda hiç yokmuþsun
Sensiz ilk sabahým bu Akþamdan kalma þu halletim Yokluðunun sarhoþluðu üstümde Hasretini giydim alev alev yanýyor yüreðim
Þimdi ne yana döneyim kime sorayim seni Hangi sokak hangi yollarda arayayým Kokunu bile aldýn sevgili Nerlerdesin demeye dilim varmýyor
Aslýnda gelmenide istemiyorum Öyle böyle geçiyor günler Arada bir bulutlanýyor gözlerim Bazen sitem dolduruyorum gecelere Varlýðýn kadar aydýnlýk yokluðun kadar karanlýk Çileli garip bi hayatin kapi eþiðinde Ben ben olmaktan çýktým Kimim þimdi onuda bilmiyorum Dertlerimle dost sana düþman Geçiyor öyle sessiz sensiz çaresiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozgurustaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.