vaktin sadeliðine,
soyutladýðým zaman;
varlýðýmý,
yok saydýðýn nefesime,
yok olana kadar kanýtlayan,
bir de korku,
siyaha benzeyen o gölge,
bütün amanlarsa YALAN..
tutunamayýz,
kaybolur bir zaman
yaþadýðýný sanýyorken insan,
dermansýz saatte,
ukela renkler;
teveccüh edebilir gece,
inanmak zor,
geceye sýðýnmak
kolay olan..
sahi ;
hangi ölüm bana,
sensizlikden daha yakýþýr,
kabul edermi toprak,
sonsuzluk menzilinde bedeni
var mý ? öyle bir zaman,
yüreðinin etekleriinden;
ömre yankýlanan..
avuçlarýma ilikledim tenini
bunca z/ amansa senin,
kavramýný yitiren cümlede,
mevsimin can damarýnda;
dualarda sesin,
usulca uyudu þehir,
gökyüzü,
hatta gözlerinde ki deniz,
teslim olur gibi,
tutuþdu þiir,
giyindiðim bu idam;
bilmedim kimin,
sabaha niyetli
dilimde z/ aman
sahi, unuttum;
seni unutmaya ç/ alýþmak,
nasýl bir direniþdi..
karan
"KADAVRAMIN düþleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.