Med-Cezir'Den/Gİzi
Med-Cezir’Den/GÝzi
insan her zaman konuþur. ebkem tanýklýðýnda
tenhalýðýndan çok kayýplarýndan neþet edendir
rüya veya hayal ya da fantazmagorya yanýnda
tavýr, alýcýsýnýn pençesinde, hayat böyle bilinir
dað yalnýzlýðý gibi benzeþilen günlerin ardý sýra
kalbin odacýklarýna veya beynin nöronlarýndadýr
imbikten süzülen nüve/týlsým týynetine teþnedir
her ne kadar insan fýrsatçý kendisiyle müsavidir
kirli ýrmaðý içine alacak kadar da fedakarlýktadýr
dulda bi’yara da asla göstermez kendi sahtesini
olgun veya ham meyveleriz silkelenip yenilen
tohum gibi avdet edip döngüyü saðlayacaktýr
kafdaðýndan kar baðýþlayan þekavet aslanýdýr
kendi rengini bulacaktýr elbet tabiat ve genetik
gerisi minare gölgesi, davulun tozu, laf-u güzaf
zayiatlar, bilirkiþi ölüme hazýr(dýr)lar ders olacak
insan giz/alem koca bir duman belirsizliðinden
biz yine anlaþýlýr söz etmeliyiz/her mecliste dua
biraz hayalperest, koþar at, tutunma isteði olan
gençken hürmetkar, yaþlýyken lütufkâr olmalýdýr
kanun deðiþmez asla med-cezir ay çekimi gibi
hayatýn hançeri çýkar elbet zamanýn yüreðinden
yeni doðmuþ bir bebek gibi nesilleri güzelleþtirir
gülmeden eser kalmaz, hüzünlerle dizginleþir
kaç damla yaþ bilmem ama ölümle sözleþtirir
Ýlkay COÞKUN
01.07.2021
Gündönümü Dergisi
Sayý 4, Kýþ 2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.