Ýþte istanbul iþte ben dertli çocuk gibi oturdum eski iskeleye sus pus oldu dört yaným kulaklarýmda bir anadolu türküsü kopardý aldý beni benden,
hasreti içimde yaþadým durdum güneþte yandým ayazda dondum geçen gemilere bile seni sordum derin duygulara çekti beni istanbul,
bir aþaðý bir yukarý dolandým durdum suskun þehirde kalabalýk kenti gördüm ne yediðim belli nede içtiðim bir deri bir kemik koydun boðazýn sularýna gömdün istanbul,
bu gece bir baþkaydýn biraz hüsran biraz hüzün vardý koca bir þehir sessiz bir sokak hayaller görüyorum kendi kendime gecesi gündüze ayrýlmýþtý san,ki iþte istanbul iþte ben... Hüseyin YANMAZ 30/06/2021 Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.