karanlığın etimolojisi

tüten duman ve þarkýlar tek baþýna yetmez
gece nefes alýrken soðuk vücut hatlarýnda
kör arzu paramparça aynanýn buðulu arasýnda

ayaz geceyi yeniden icat etmiþ olsaydýk
kelimeler darmadýðýn ve eksik olurdu þiirde
belki senin gibi biri beni bu gece unutacak

hala karanlýða yaslanarak nefes alýyoruz toz kývýlcýmlarý unutulmuþ sözler gibi zaman
ölümün kalbinde sessiz uyurken

söyle maria küllerinin üzerine mi yatalým
aþký icat etseydim beni yine de unutursun sana zihninde kalan tüm kelimeleri versem

sana büyük þefkat titremesini yaþatacaðým
þiirler ve en alaturka müzikler de
güçsüzüz ama seni unutulmaz kýlacaðým


üzerimizde mehtabýn soðuk ýþýðý yanýyor
seni seven yok sev aþk affeder sen deðil
ve bu gün aðarmadan beni unutacaksýn…




Sosyal Medyada Paylaşın: